Wat een week!!
Sow we hadden een district meeting en ik had een opdracht gekregen en ow men, ik wist niet waar te beginnen. Het thema was, hoe we ons zelf konden vertrouwen als zendelingen. Ik denk dat dit een van mijn moeilijkste onderwerpen was. Uiteindelijk is het mega goed gegaan, omdat ik hulp had.
Na de district meeting zijn we naar Bätterkinden gegaan. We zijn wat mensen gaan bezoeken en die waren helaas niet thuis. We besloten naar Derendingen te gaan. Maar ook daar was niemand thuis. Het was een drukke dag!!
We zijn deze week bij een inactief lid geweest om te spreken over het stoppen met roken programma. Zij was erg dankbaar voor onze hulp. In dit gebied werken we veel met inactieve leden. We zijn daarna naar een man geweest die we hadden gecontacteerd op straat en hij gaf aan het boek van Mormon te willen hebben. Helaas had hij geen tijd op dit moment.
Voor onze volgende afspraak hadden we nog super veel tijd. We besloten een gebouw in te gaan om daar langs de deuren te lopen. Dat doen zendelingen wanneer ze teveel tijd hebben. Het gebouw had 15 verdiepingen........ En we besloten met de trap steeds een verdieping hoger te gaan!!
In de avond hadden we een ZHV activiteit. We bekeken de zustersuitzending. ( ja ja, mijn 2e keer, maar dit keer in Duits). Een van de dingen die ik heel goed vond, was de uitspraak van Elder Bednar. Helaas weet ik het alleen in het Duits: das Priesterum sind nicht die Männer, das ist die folmacht vom Gott!!
En dat is waar. Het priesterschap is niet de mannen die het dragen, het is de volmacht die God hun heeft gegeven.
Donderdag was een drukke dag met veel reizen. We hadden 2 goede afspraken. Ik moet zeggen dat ik erg dankbaar ben om hier te zijn. Omdat ik zie hoeveel ik nog kan groeien.
Een van onze afspraken hebben we veel over de bijbel gesproken. We kunnen veel uit de bijbel leren, maar we leren nog meer wanneer we het boek van Mormon ernaast leggen.
Op vrijdag zijn we weer bij een minder actief lid geweest. Ze had een vriendin uitgenodigd!! Ze heeft heel onze les aan gehoord en heeft een boek van Mormon aangenomen. Zoals we al gehoord hadden in de algemen conferentie: MEMBERWORK is heel belangrijk. Jullie kennen de mensen om je heen veel beter dan wij als zendelingen. Onthou dat goed!! Het was een goede les en ik denk dat ze erg open was, maar het niet echt wilde toegeven.
Zaterdagavond hadden we nog een afspraak bij een lid, en ze heeft voor ons goed gezorgd. De elders waren er dit keer ook bij. Ow men, we hebben super leuke elders in dit gebied en ze erg zorgzaam.
Zondag was een druk dagje. We waren in de kerk en hebben daar weer veel geleerd. Na de kerk gingen we naar huis voor studie. In de namiddag zijn we naar een dorp dat ergens in Zwitserland ligt en erg afgelegen gegaan. We zijn daar naar toe gegaan, omdat een lid die naam had doorgegeven. Ze was helaas niet geïnteresseerd. Maar we hadden wel de mogelijkheid om met iemand anders te spreken en dat was een mega goed gesprek.
Het gevolg was dat we moesten rennen voor onze trein. Met gevolg dat ik mijn naambordje onderweg verloor. We besloten terug te rennen, omdat we nog wel iets tijd hadden. Op het moment dat ik het wilde opgeven, zag ik mijn naambordje liggen. We waren net op tijd terug gerend voor de trein. Je zal misschien wel denken, waarom zou je terug rennen voor een naambordje. Je kunt toch weer een nieuwe bestellen. Maar deze plastic dingen zijn heel belangrijk. Het zegt wie we zijn en wie we representeren, namelijk, de heer Jezus Christus.
Ik hou van mijn naambordje en die wil ik zeker niet verliezen!!
Het was een gezegende week, met heel veel plezier en heel hard werken.
Ik hou van mijn Hemelse Vader en van het zoenoffer van Zijn zoon Jezus Christus.
Ik hou van jullie.
Sister Bakker
